(تصاویر) معماری بی‌نظیر خانه‌ای در «امام‌زاده جعفر»
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۶۸۶۸۰
شهر «پیشوا» که به خاطر وجود بقعۀ حضرت جعفر بن موسی (ع) به امام‌زاده جعفر نیز شهرت دارد، در فاصلۀ ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی تهران واقع شده است. در این شهر نیز درست مثل اغلب شهر‌های ایران و حتی خود تهران، معماری خانه‌ها و نمای آن‌ها به طور کلی فاقد تناسب، نظم منطقی و جلوۀ بصری خوشایند است.
به گزارش فرادید، اما در دل این بی‌نظمی و عدم تقارن، خانه‌ای با معماری مدرن ساخته شده که نظم، یکدستی، سکون و آرامش را یکجا در فضای درونی و نمای بیرونی جمع کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
استودیوی طراحی این خانه در توضیحاتی که پیرامون آن ارائه کرده آورده است: «در یک بافت فاقد معیار‌های نظم‌دهنده که نوعی هرج و مرج را در سیمای شهری پدید آورده است، رویکرد ما ایجاد یک توازن بصری مطلوب بود».
مالک این خانه تمایل داشته است که خانه‌اش تا حد ممکن فضایی «خصوصی» باشد که در عین حال مجاورتی متوازن و محترمانه با فضای همسایگی خودش داشته باشد. به همین جهت تاکید و تکیۀ معماران در طراحی بنا بر سادگی نما و «درونی بودن» فضا بوده است؛ بنابراین نمای بیرونی خانه در سمت خیابان از یک سطح سپید با پنجره‌ای نسبتا کوچک تشکیل شده که نه چندان خودنمایانه باشد و نه ارتباط زیادی با فضای بیرونی داشته باشد.
اما جاذبۀ اصلی بنا در داخل است؛ جایی که سپیدی و سادگی طرح، فضایی نسبتا شهودی و معناگرایانه را ایجاد کرده‌اند؛ فضا‌های روباز با باغچه‌هایی که انگار با بقیۀ محیط خانه ترکیب شده‌اند، نوعی مینیمالیسم عمیق و مناسب برای تامل و استراحت را پدید آورده‌اند.
به علاوه، ساختار چندطبقۀ بنا امکان ایجاد فضا‌هایی کاملا مجزا با کارکرد‌های مختلف را به وجود آورده است. با اینکه پنجره‌های رو به خیابان در این بنا کوچک هستند، اما طراحی به گونه‌ای بوده است که نهایت استفاده از نور به عمل آمده و فضای داخل خانه کاملا روشن و بهره‌مند از نور طبیعی است.
این نور هم از پنجره‌ها و بالکن‌های بزرگ بخش جنوبی خانه و هم از نورگیر سقفی وارد خانه می‌شود. نور ورودی، با ایجاد سایه‌روشن‌های متعدد بخصوص در اطراف پلکان‌ها، نوعی طراحی کاملا طبیعی را بر روی سطوح سپید ایجاد می‌کند. به علاوه، در محیطی تا این حد یکدست و ساده، حتی یک قطعه چمن یا یک درختچۀ کوچک می‌تواند جلوه‌ای برجسته و چشمگیر داشته باشد که کاملا مناسب تمرکز و آرامش ذهنی است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: معماری مدرن قیمت طلا و ارز قیمت موبایل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۶۸۶۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد
آفتاب‌‌نیوز :
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.
منبع: خبرگزاری ایسنا
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور